In 2010 maakten we een rondreis per auto in Cuba, was een best leuk avontuur, mede door het ontbreken van richting- en plaatsnaamborden en een routeplanner had ik toen nog niet. Dat bracht ons op soms onverwachte plaatsen en alsof het zo moest zijn, bij een juwelier ergens buiten de toeristenzones in Havanna. Ik kon het niet nalaten om even naar binnen te gaan. Het aanbod nieuwe horloges was voor ons verwende Nederlanders niet echt bijzonder. Ik spreek geen Spaans en de Juwelier geen Engels, maar met een glimlach en oprechte belangstelling kom je een heel eind en al snel ging er een lade open met occasions. Een leuke verzameling, maar vele klokken hadden zichtbaar een zwaar leven achter de rug.
Mijn oog viel op één horloge, wat een oude Longines bleek te zijn. De wijzerplaat was niet spic& span, maar gaf wel een zeer fraaie naam weer “Longines Cuervo y Sobrinos Habana Unicos Importadores”. De kast en het glas waren mooi en niet opgepoetst en het uurwerk liep met een paar draaien vd knop, waarna een vrolijkmakende rustige tick-tack hoorbaar was. Wat een mooie klok, ik werd er onmiddelijk verliefd op. Het horloge was van voor het Castro tijdperk en, naar wat ik begreep, door een bevriende familie in consignatie gegeven. Hij noemde een bedrag in Convertibele Peso’s wat overeenkwam met ruim € 500,- Dat was wel een beetje veel en mijn echtgenote gaf enige, nauwelijks zichtbare non-verbale signalen die iedere getrouwde man wel kent.
Om een lang verhaal kort te maken, de Longines Cuervo Y Sobrinos reduceerde onze contant geldvoorraad met € 200,-. Waarschijnlijk nog te veel betaald, maar ik was zeer content met deze nieuwe aanwinst, het horloge was van ongeveer dezelfde leeftijd als ikzelf en liep als een trein. Drie weken later waren we weer terug in Havana en zaten daar onverwacht vast als gevolg van een vulkaanuitbarsting op IJsland. Volgens CNN kon dit nog maanden duren en contant geld pinnen was maar heel beperkt mogelijk. Had aan de ene kant wel spijt dat ik € 200,- contanten aan een horloge uitgegeven had, maar diep in mijn hart toch ook weer niet zoals je zult begrijpen als horloge liefhebber. Ik heb het horloge nog steeds, het uurwerk loopt prima en ik draag het bij speciale gelegenheden. Het bandje op de foto heb ik in Nederland gekocht en het is nog steeds één van mijn favoriete horloges.
paar lopen alweer…
